Ay Işığı Sonatı’nın Arkasındaki Hüzünlü Hikaye

Loading

Bir gün Beethoven, Viyana sokaklarında bir arkadaşıyla beraber dolaşmaktadır. O sırada bir apartmanın açık camından gelen piyano sesi ilgisini çeker. Beethoven, arkadaşına piyanoyu böylesine mükemmel çalan kişiyle hemen görüşmek istediğini söyler.

Beraber o evin önüne gidip kapıyı çalarlar. Bir kadın açar, Beethoven’ı görür görmez tanır ve şaşırır. Beethoven, piyano sesini duyduğunu, çalan kişiyi çok merak ettiğini ve mutlaka görüşmek istediğini söyler. Kadın, kızının piyanoyu çaldığını ve tanışmaktan çok mutlu olacağını söyler ardından da Beethoven’la arkadaşını içeri buyur eder. Beethoven, piyanonun olduğu odaya girer ve kızı görür. Annesi, Beethoven’ın onu duyduğunu ve tanışmaya geldiğini söyler. Kız hemen ayağa kalkar, çok heyecanlanır. Beethoven kızın görme engelli olduğunu fark eder ve “Bu kadar güzel piyano çalan biri için ne yapabilirim. Lütfen söyleyiniz.” der. Kızın cevabıysa, “Ben hiç ay ışığını göremedim, bana ay ışığını anlatır mısınız ?” olur. Bu olay Beethoven’ı derinden etkiler ve o meşhur Ay Işığı Sonatı’nı besteler.

(Bu hikâye bir rivayettir. Gerçek olup olmadığı kesin değildir.)

0 0 votes
Yazıyı Puanla
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments